برای از عشق نوشتن ، برای اینکه این قلم دوباره

بر روی صفحه کاغذ غوغا کند

احساس درونم تنها تو را میخواهد .
برای نوشتن کلام مقدس دوستت دارم ، برای از

تو نوشتن ، از یک احساس پاک تا قلب

تو ، احساسم تنها  قلب مهربان تو را میخواهد!
با احساستر از قلب تو احساس من

است که از قلب مهربانت مینویسد.
از اینکه تو را دارم ، نه غمی دارم و نه لحظه تلخی

دارم ، روزهای شیرین زندگی در کنار تو بیادماندنیست.
در این روزهای قشنگ احساسم تنها با

تو است ، و تنها تو را باور دارد.
پس مینویسم با همین احساس ، در حالی که تو

را در قلبم دارم و تا ابد دوستت دارم .
مینویسم به عشق تو ، برای تو ، برای یک

غوغای دیگر ، با یک احساس پاک.
در این روز قشنگ ، یک روز دیگر از روزهای

عاشقی احساس درونم تنها تو را میخواهد .
با احساس تر از احساسم حضورت در کنارم

است ، عزیزم تنها تو را دارم ، تنها از تو میخوانم و

مینویسم تا زنده بماند اینهمه عشق ، اینهمه

خاطره و لحظه های شاد با تو بودن .
از تو مینویسم با تکرار ، تکرار دوستت

دارم ، بدون تو نمیتوانم ، با تو زنده ام.
پس با تکرار مینویسم که با احساس

بخوانی راز درون قلبم را .
در قلبم رازیست که محرم آن راز تویی ، خاطره ایست

که یاد آن تکرار لحظه زیبایی آشناییست !
برای نوشتن نام مقدست ، برای از (تو) نوشتن احساس

درونم تنها احساس درونی تو را میخواهد ! پس با آن

احساس قشنگت متنهای مرا پر احساستر کن عزیزم .